صنعت خودروسازی روسیه (شوروی سابق) از جمله صنایعی است که دائماً دستخوش تغییر و تحولات سیاسی قرار گرفته است، نمونه بارز این تغییرات برند موسکوویچ روسیه است. اواخر سال 1928 زمزمه‌هایی از تأسیس یک کارخانه خودورسازی در اتحاد جماهیر شوروی شنیده می‌شد، که در سال 1929 کارخانه‌ی “مونتاژ اتومبیل مسکو” با هدف مونتاژ 24000 خودرو در سال تأسیس شد. در سال 1930 این کارخانه با تغییر استراتژی خود به تولید FORD-A و FORD-AA پرداخت و نام خود را به “KIM – جوانان کمونیست ببن الملل” تغییر داد.  

بعد از آن شرکت KIM به مدت 6 سال به شرکت GAZ پیوست و خودرو GAZ-AA را تولید کرد اما در سال 1939 به صورت رسمی از GAZ جدا شد و اولین خودرو دو درب خود را با قدرت 30 اسب بخار به نام KIM-10 روانه بازار کرد. این خودرو به خواسته کمیته اقتصادی شوروی براساس FORD Perfect E93A  طراحی و تولید شد که به مدت یکسال از آن تولید می‌گشت.

بعد از جنگ جهانی دوم، اتحاد جماهیر شوروری خط تولید اوپل-Opel را از آلمان خریداری کرد تا خودرو Opel-Kadett را با نام Moskvitch-400 را تولید کند. بعد از استقبال مردم از این خودرو، مدل‌های Moskvitch با نام‌های 402،407،410 هم روانه بازار شد.

Moskvitch-407 به قدری در بازه‌ی زمانی خودش محبوب گشت که صادرات خودش را به فنلاند، فرانسه و نروژ آغاز کرد و حتی در سال 1958 در نمایشگاه جهانی اتومبیل،در بروکسل دارنده‌ی مدال طلا شد. بعد از این مدل، برند موسکوویچ از خودرو جدید خود با نام Moskvitch -408 رونمایی کرد. موسکوویچ 408 یک خودرو روسی تمام عیار بود و به قدری محبوبیت داشت که مردم معتقد بودند روح روسیه درون آن دمیده شده است. موسکوویچ به قدری شهرت یافت که وقتی مردم آن را با لادا مقایسه می‌کرند، خودروی لادا را، دیگر روسی نمی‌دانستند. سال 1967 موسکوویچ 1 میلیون از مدل 408 خود را تولید کرد و با خط تولید موسکوویچ 408 رسماً خداحافظی کرد و به سراغ مدل 412 رفت.

نبودن ثبات در شوروی سابق، منجر به تغییر نام دوباره گشت. سال 1969 این کارخانه نام خود را به AZLK که مخفف کلمه Avtomobilny Zavod imeni Leninskogo Komsomola که به معنای “کارخانه اتومبیل سازی جوانان کمونیست متحد پیرو لنینیسم یا کومسومول” تغییر داد. خودروهای مسکوویچ محکم، قابل اعتماد در جاده‌های غیر استاندارد و قیمت پایین بودند به همین دلیل، تقاضا همواره برای این خودرو بیش از عرضه بود و مردم باید مدت‌ها در انتظار یک ماشین جدید می‌بودند.

اما با همه سعی و تلاش‌ها، مسکووییچ باز هم شناخته شده نبود تا اینکه محصول جدید خود را با نام رسمی Moskvitch-2141 Aleko در سال 1986 معرفی کرد. ALEKO نسبت به دیگر مدل‌های موسکوویچ پیشرفت چشم‌گیری داشت. طراحی ظاهری آلکو برگرفته از سیمکا 1307 بود که در بازارهای غربی با نام کرایسلر و دوج آلپاین و نام‌های دیگر شناخته شده بود اما از نظر فنی تغییرات چشمگیری داشت، از جمله یک موتور 1.5 لیتری UZAM که در برخی از مدل‌های لادا هم قابل مشاهده بود. آلکو بزرگتر، لوکس‌تر و از نظر آیرودینامیک به مراتب از مدل‌های قبلی موسکوویچ بهتر بود. ویژگی‌های دیگری که محبوبیت آلکو را افزایش داده بود طراحی آن به صورت هاچ‌بک انجام شده بود اما باز هم بحران اقتصادی گریبان‌گیر خودروسازها شد، اما این بحران نشأت گرفته از فروپاشی نظام شوروی بود که کارخانه موسکوویچ سقوط کرد. سال 1990 کارخانه موسکوویچ چندین بار تلاش برای راه‌اندازی مجدد خط تولید خود کرد اما در سال 2002 به صورت رسمی اعلام ورشکستگی کرد و چراغ کارخانه‌ی موسکوویچ با خط تولید بدنه‌های ناتمام خاموش گشت.