---

از ولادمیر پوتین تا یوری گاگارین با ولگای روسی

صنعت خودرو همواره جذابیت‌های خودش را برای طرفدارانش داشته است اما اگر با چاشنی تاریخ همراه شود قطعاً وسوسه انگیز خواهد بود. در قسمت قبل به بررسی اولین خودرو روسی جهان، لادا (LADA) پرداختیم در این مقاله به سراغ یک خودرو لوکس روسی یا به عبارت بهتر شوروی سابق به نام ولگا (Volga) می‌رویم.

ولگا -Volga خودرو روسی است که از مشارکت شرکت فورد (Ford) و USSR در سال 1932 به منظور تأمین تقاضای بازار خودرو لوکس شوروی، توسط شرکت  GAZ-گاز در نیژنی نووگورود ( Nizhny Novgorod) روسیه پایه‌گذاری شد. اگرچه باید اعتراف کنیم که معنای لوکس روسی به مراتب متفاوت‌تر از برندهای آلمانی و فرانسوی بود اما برند ولگا تعریفی از خودروهای فورد بود، با اندک تفاوت در ظاهر خودرو و مجهزتر طراحی شده بود. ولگا از خودرو لادا تند و تیزتر بود و یک برند لوکس برای ثروتمندان روسیه علی الخصوص پزشکان، وکلا و نمایندگان سیاسی به حساب می‌آمد و هر جوان روسی آرزوی داشتن یا حتی سوار شدن این ماشین لوکس را داشت.

مجموعه‌ی اول خودرو ولگا – The Star

ولگا خودروهای خود را در سه سری طراحی و نام گذاری کرد. سری اول که در سال 1954 تا 1958 با نام Star  که بازار آن اهالی مسکو تا کریمه بودند، معرفی کرد. با اینکه سرعت ایده و طراحی این محصول خیلی سریع بود اما در سال 1955 فقط 5 عدد از این خودرو وارد بازار شد. نشان بارز این مجموعه، وجود یک سپر کروم که با یک ستاره پنج پر مزین شده است. طراحی این سری برگرفته از خودرو فورد مدل Customline که با گذشت زمان جلو پنجره آن با 16 پره  تزیین شد. در سال 1958 ستاره روسی خاموش شد اما در فرهنگ عامه، نام مستعار(Zhukovka) که نشان دهنده‌ی ولگا سری اول است می‌درخشد. نکته جالبی که درباره این خودرو وجود دارد این است که ولادمیر پوتین عاشق این نسخه از ولگا است که حتی هنوز هم از آن، در بعضی مسیرها استفاده می کند.

مجموعه‌ی دوم خودرو ولگا – The Shark

سال 1958 ولگا سری دوم خود را با نام Shark معرفی کرد که این نام برگرفته از جلو پنجره 16تایی بود که در سری اول وارد بازار شده بود و مردم به صورت غیر رسمی در سری اول به آن “shark” می‌گفتند. اما با گذشت زمان ولگا تصمیم گرفت که مجموعه‌ی دم را  کوسه بنامد. سری دوم تغییراتی در گلگیرها، شیشه‌ها و چراغ‌های عقب نیز به همراه داشت و البته تغییرات جدی در موتور ایجاد شده بود، که همین تغییرات زمزمه‌های صادرات آن به کشورهای دیگر را بوجود آورد. ولگا این تولید این مجموعه را تا سال 1962 ادامه داد تا اینکه نسل بعدی خود را معرفی کرد.

مجموعه‌ی سوم خودرو ولگا-The Baleen

در سال 1962 ولگا مجموعه‌ی خود را به نام Baleen وارد بازار کرد و تا سال 1970 به تولید آن ادامه داد. این نسخه علاوه بر تغییرات ظاهری، تغییرات زیادی هم در بخش فنی اتومبیل داشت که به مراتب گران‌تر و مجهزتر از دو سری قبل بود. از جمله تغییرات دیگه‌ای که اتفاق افتاد حذف حرف M از نامگذاری خودروها و همچنین نامگذاری‌های جدیدی بود که به منظور صادرات طراحی و ساخته شده بودند. نکته جالبی که درباره این سری وجود دارد این است که اولین خودرو سری سوم ولگا-Baleen به عنوان کادو به یوری گوگورین (اولین فضانورد) بعد از پرواز مشهورش به فضا به عنوان کادو داده شد.

ولگا همواره محصولات غیر رسمی و سفارشی دیگری هم تولید می‌کرد که همیشه براساس سفارش یا مصارف خاص ساخته می‌شدند که یکی از این مصارف خودروهای اسکورت شخصیت‌های سیاسی که با نوشته “FOLLOW ME” بر روی شیشه عقب در خیابان‌ها تردد می‌کرد. این محصولات به هیچ عنوان برای مصرف عموم نبود، چرا که منطق اتحاد جماهیر شوروی این بود که، اجازه برای تولید این سبک از محصولات در اقتصاد آن زمان باعث زیاده خواهی شهروندان می‌شود.

از نکات جذاب این خودرو می‌توانیم به ماشین‌های مشکی ولگا اشاره کنیم که سمبل غیر رسمی برای KGB بود که نسخه GAZ-24-24 مشکی معروف‌ترین آن است، که می‌توانست تا سرعت 170 کیلومتر را داشته باشد. رفته رفته ولگای مشکی به افسانه تاریک شهر در لهستان و مجارستان شهرت یافت و مردم معتقد بودند که کاهنان، راهبان، شیطان پرستان و خون آشام‌ها از ولگا مشکی استفاده می‌کنند و حتی به این باور رسیدند که کودکانشان توسط این افراد، با ولگا مشکی دزیده می‌شوند و اعضای بدنشان قاچاق می شود.

از افسانه تاریک شهر که بگذریم به مدل GAZ-24-95  می‌رسیم که برای ارتش و پلیس و سران اتحاد جماهیر شوروی می‌رسیم که فقط 5 مدل از آن ساخته شد که به دلیل هزینه بر بودن این ماشین و پیچیدگی خاص خودش این نسخه از ولگا هم به تاریخ پیوست و پروژه‌ای ناتمام ماند.

در شوروی سابق سلسله مراتب دولتی از اهمیت زیادی برخوردار بود، به صورتی که در طراحی و نوع ماشین هم این رویه پیاده سازی شد به صورتی که نسخه GAZ-3102 برای اشخاص سیاسی بود که حق استفاده از ولگا لیموزین را نداشتند و باید از ولگا نیز استفاده می‌کردند.

آخرین نسخه ولگا در سال 2008 با نام ولگا سیبر معرفی شد که متأسفانه به دلیل تقاضای کم و شرایط اقتصاد جهانی، برنامه‌های بلند پروازانه ولگا در سال 2010 خاتمه یافت. البته این خاتمه به معنای پایان یافتن داستان ولگا نیست، ولگا در حال حاضر خودروی خاصی تولید نمی‌کند بلکه به تجهیز کردن خودروی های کلاسیک  خود میپردازد.