7 بهمن 1400

همه چیز درباره خودرو زیل

در این مقاله با یکی دیگر از خودروسازی‌های کشور روسیه آشنا شوید. خودرو زیل یکی از معروف‌ترین کمپانی های قدیمی روسیه بوده است. خودروسازی از آن دسته صنایعی است که کشورها با پیشرو بودن در آن، سعی در نشان دادن قدرت خود به دیگر کشورها دارند. اتحاد جماهیر شوروی کشوری است که رهبرانش همواره سعی در تولید خودروهای جدیدی داشته‌اند، اما معمولاً با شکست مواجه می‌شدند. از زمان تأسیس اتحاد جماهیر شوروی تا فروپاشی آن برندهایی مثل ولگا، لادا و … تأسیس شدند، ولی در این صنعت توان رقابت را نداشتند و با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی چراغ این خودروها خاموش شدند.

در سال 1916 کارخانه ای با عنوان انجمن اتومبیل سازی مسکو AMO  تأسیس شد. این کارخانه با جدیدترین تجهیزات آمریکایی برای 6000 کارگر طراحی شده بود تا کامیون‌های 1.5 تنی Fiat-F15  را با نام AMO-F15 تولید کند اما به دلیل انقلاب روسیه تولید این ماشین به تاخیر افتاد.

در سال 1924 انتظارها به پایان رسید و در یک رژه‌ی نظامی از اولین تولید این خودرو بهره برداری شد. همه‌ی این تغییرات ادامه داشت تا در سال 1931 که AMO  مجدداً طراحی و گسترش یافت و نامش به Zavod Imeni Stalina 2 –ZIS  تغییر یافت.

بعد از جنگ جهانی دوم، شهر‌های اتحاد جماهیر شوروی به یک اتوبوس مدرن برای ناوگان حمل و نقل درون شهری و بین شهری لازم داشتند. به همین منظور اقدامات و دستورات لازم برای تولید اتوبوس به ZIS داده شد. که اتوبوس‌های TDH که بعدها نامش به ZIS-154 تغییر یافت در خط تولید آنها قرار گرفت، که از این نسخه در طول 4 سال تعداد 1165 دستگاه تولید شد که به دلیل شتاب بالای آن، لقب “رعد و برق” را از آن خود کرد. اتوبوس‌های ZIS-154  تنها برای کشور شوروی بلکه به کشورهای بلوک شرقی از جمله برلین، ورشو، اولان و …صادر می شد.

بعد از اتمام دوره استالین نام این کارخانه خودروسازی دستخوش تغییراتی قرار گرفت و Zavod Imeni Likhachyova – ZIL نام گذاری شد و مهندسین آن متمرکز بر طراحی و تولید لیموزین شدند. البته از تولید کامیون‌های خود و دیگر محصولات دست نکشیدند و حتی صادارات کامیون به کوبا را نیز آغاز کردند.

اگر بخواهیم از تنوع محصولاتی زیل حرف بزنیم، باید اعتراف کنیم محصولات زیل از بالاترین نیاز رتبه‌های سیاسی تا کامیون‌های ارتش و زره پوش، آمبولانس و حتی تأمین خودروهای آتش نشانی را در خط تولید خود قرار داده بود. از لحاظ قیمت گذاری خودروهای لوکس زیل گاهی اوقات با خودروهای  میباخ و رولز رویس برابری و چه بسا گاهی اوقات بالاتر هم بود.

خودروسازی ZIL به قدری در طراحی و نوآوری پیشرو بود  که رهبران سیاسی اتحاد جماهیر شوروی تصمیم به تأسیس جاده‌هایی با نام ZIL Lanes-Road گرفتند که فقط مخصوص لیموزین‌های زیل-ZIL و مقامات دولتی اتحادیه جماهیر شوروی بود. لیموزین‌های لوکس زیل تبدیل به خوردرو رسمی رؤسای و رهبران اتحاد جماهیر شوری شد و رهبران به قدری روی لیموزین‌های خود تعصب داشتند که حتی در سفرهای خارجی خود به دیگر کشورها، ماشین‌های خود را می‌بردند به عنوان مثال در سال 1990 رییس جمهور وقت آن موقع، میخیائیل گورباچف خوردروی خود را برای اجلاس‌های بین المللی به واشینگتن دی سی برد.

 اما در سال 2014 زیل آخرین نسخه از لیموزین خود را با نام Final Limousine وارد بازار کرد. و بعد از آن، ورشکستگی خود را اعلام کرد. کارخانه زیل در حال حاضر به عنوان یک شخصیت حقوقی وجود دارد اما خودرویی تولید نمی‌کند و ساختمان‌های خود را به بخش مسکونی تبدیل کرده است.


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *